Περιγραφή
“Από πολύ νωρίς, στα χρόνια της μέσης εφηβείας μου, με απασχόλησε η σκέψη, πώς θα βρω τον τρόπο να περιγράψω μία σκηνή στην οποία ο Ιησούς και ο Μωάμεθ θα έδιναν τα χέρια, σε μία πραγματική όσο και συμβολική κίνηση, ενώπιον Θεών και ανθρώπων. Με τη σκέψη, ότι οι Θεοί υπήρξαν πρώτα άνθρωποι, και επειδή «φαιδρά τα ανθρώπινα», αποφάσισα, μετά από λίγο καιρό, στη νιότη μου, να περιγράψω τη σκηνή αυτή μέσα από τη φαιδρότητα που διαπερνά το μεγαλείο του ανθρώπινου βίου, στο σατιρικό ποίημα «ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΣΕΒΗΣ».
Από τότε, πιστεύω ότι δεν θα μπορέσει κανείς να με πείσει, ότι δεν έγιναν κάπως έτσι τα πράγματα … στην αυθυποβολή μου.
Ίσως, επειδή είναι ωραίο να το πιστεύεις.
Πρεσβύτερος Τρως”
